Modelowe przepisy Dig Once

Niniejsza biała księga przedstawia różne akty prawne i aktualne polityki, które zostały uchwalone na korzyść Dig Once. Służą one budowaniu podstaw o istotnym znaczeniu dla tego tematu w skali krajowej. Dodatkowo, pozwala to zainteresowanym potencjalnym klientom na zdobycie pomysłów na różne opcje wdrożenia oraz na zapoznanie się z procesem zatwierdzania polityki. Poprzez informowanie odbiorców o różnych korzyściach płynących z Dig Once, takich jak ogromne oszczędności i rozwój gospodarczy, niniejszy dokument ma na celu zachęcenie stanów i gmin do prowadzenia podobnej polityki.

Pobierz Białą Księgę

Streszczenie kierownicze

Niniejsza biała księga odnosi się do koncepcji Dig Once i realizacji polityki. Ma na celu przekazanie informacji urzędnikom stanowym i miejskim, a także inżynierom terenowym w branży telekomunikacyjnej, którzy są zainteresowani poznaniem polityki Dig Once i związanych z nią korzyści. Została napisana w celu przedstawienia obaw i pytań, jakie osoby i organizacje mogą mieć w związku z wdrożeniem polityki Dig Once. W związku z rosnącym zapotrzebowaniem na pojemność danych i postępem technologicznym, istnieje potrzeba zachowania terenu i zmaksymalizowania przestrzeni dostępnej ?na autostradowych służebnościach. Dąży się również do zniwelowania przepaści cyfrowej poprzez wprowadzenie światłowodów do bardziej wiejskich obszarów, które pozostają w tyle pod względem technologicznym.

Wstęp

Celem niniejszego dokumentu jest omówienie korzyści wynikających z wdrożenia polityki Dig Once. Wykorzystywana definicja „Dig Once” to „zasady i praktyki, które minimalizują liczbę i skalę wykopów przy instalacji infrastruktury telekomunikacyjnej w pasie drogowym autostrady.” Definicja polityki Dig Once: „polityka, która nakazuje włączenie szerokopasmowych plastikowych na przewody, w których znajdują się światłowodowe kable komunikacyjne - podczas budowy każdej drogi otrzymującej fundusze federalne." Istnieją różne rodzaje i sposoby realizacji polityki „Dig Once”, czy to na poziomie miasta, hrabstwa czy stanu. Będą one omawiane w całym dokumencie.

Dlaczego Polityki Dig Once są potrzebne?

Polityki Dig Once wiążą się z kilkoma dodatkowymi korzyściami dla stanów i społeczności, które zostaną omówione w dalszej części niniejszego dokumentu. Jednakże, ustalenie pewnych zalet z góry pozwoli na lepsze ukierunkowanie i zastosowanie informacji. Niektóre powody wdrożenia polityki Dig Once obejmują zmniejszenie kosztów wdrożenia, zachęcanie do konkurencji między dostawcami Internetu oraz dążenie do zniwelowania wykluczenia cyfrowego. Obecna polityka w tym zakresie koncentruje się w mniejszym stopniu na bezpośrednim wdrażaniu światłowodów w społecznościach, ale poprzez zwiększenie dostępnej kanałowości dostawcy usług telekomunikacyjnych mogą łatwiej przenieść się do miasteczka, które wcześniej znajdowało się w niekorzystnej sytuacji.

Co więcej, wdrożenie polityki Dig Once może przyczynić się do realizacji interesów rządu poprzez:

Zapewnienie szybkiego i sprawnego wdrożenia sieci telekomunikacyjnych.
Redukcję kosztów poprzez koordynację między wydziałami oraz zmniejszenie zakłóceń w funkcjonowaniu społeczności i dróg.
Poprawę estetyki okolicy poprzez poprowadzenie linii podziemnych.

Polityki Dig Once mogą być stosowana na różne sposoby, np. w celu połączenia mieszkańców, firm i instalacji sieci komórkowych. Może również pomóc podatnikom w zaoszczędzeniu oraz maksymalizacji przestrzeni dostępnej w pasie drogowym.

Pas drogowy

W niniejszym dokumencie przyjmuje się następującą definicję pasa drogowego: „każdy teren będący własnością agencji autostradowej lub przez nią dzierżawiony, który jest najczęściej wykorzystywany do stworzenia wolnej strefy lub pasa ruchu w obrębie drogi”. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na pasy drogowe, ponieważ każda polityka Dig Once musi uwzględniać zatłoczone pasy drogowe i być w stanie wspierać zmiany w projekcie infrastruktury.

Wykluczenie cyfrowe

Dodatkowym celem niniejszego dokumentu jest podkreślenie drugorzędnych korzyści płynących z polityki Dig Once. Jedną z nich są wysiłki na rzecz eliminacji wykluczenia cyfrowego. Wykluczenie cyfrowe definiuje się jako „przepaść między różnymi grupami wiekowymi i regionami, które mają dostęp do nowoczesnych technologii i komunikacji, a tymi, które go nie mają”. W idealnej sytuacji, dzięki Digging Once, kanały instalowane będą w coraz większej liczbie publicznych pasów drogowych, co sprzyjać będzie konkurencji, a tym samym obniży koszt szerokopasmowego Internetu. Obecnie FCC szacuje, że 75 procent gospodarstw domowych ma dostęp do tylko jednego dostawcy oferującego średnią prędkość. Ponadto, wiele polityk stanowych przewiduje, że należy zakopać kanały, aby zaspokoić „rozsądny, przewidywany” popyt w przyszłości, co będzie również działać na rzecz zmniejszenia przepaści cyfrowej, ponieważ coraz więcej osób uzyskuje dostęp do szybkiego, szerokopasmowego Internetu. Bardziej solidna sieć sprzyja również rozwojowi gospodarczemu i społeczności, oraz pomaga tworzyć bardziej wykwalifikowaną siłę roboczą. Podczas gdy istnieją inne inicjatywy mające na celu zniwelowanie przepaści cyfrowej, polityka Dig Once polega na wdrożeniu większej liczby przewodów i światłowodów po niższych kosztach w większej liczbie lokalizacji, co przybliży Stany Zjednoczone do celu, jakim jest zapewnienie wszystkim mieszkańcom dostępu do niezawodnych sieci internetowych.

O Dura-Line

Dura-Line, wiodący światowy producent i dystrybutor, przekształca strukturę komunikacji. Technologia, dane i stała komunikacja są bardziej wplecione w nasze codzienne życie niż kiedykolwiek wcześniej w historii ludzkości. Dura-Line zapewnia niezbędną infrastrukturę - kanały, FuturePath, kanały kablowe i akcesoria - aby to umożliwić. Dzięki naszym innowacyjnym rozwiązaniom produktowym i niezrównanej wiedzy na temat naszych klientów, Dura-Line tworzy to, co nas łączy, obsługując wiele różnych rynków, takich jak telekomunikacja, sieci przedsiębiorstw, energetyka i transport.

Kanały

W tej części zostaną ustalone pewne podstawy dotyczące kanałów kablowych i powody, dla których ich zastosowanie jest korzystne. Obejmie ona ich historię, sposób wykorzystania w branży oraz niektóre produkty i metody instalacji, które są powszechne w Digging Once.

Historia kanałów kablowych i sieci kanałów kablowych

Kanały kablowe istnieją na świecie już od kilkudziesięciu lat, zyskując na popularności zwłaszcza w połowie lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to rozwijało się wykorzystanie kabli światłowodowych. Kable te przesyłają sygnały w postaci głosu, obrazu i danych, co czyni je bardzo popularnymi. Mogą być instalowane na długości do 30.000 stóp z bardzo niewieloma punktami połączeń zakłócającymi tłumienie sygnału. Kable te są jednak znacznie cieńsze od tradycyjnych kabli i wymagają lepszej ochrony, dlatego narodził się system sieci kanałów kablowych.

Dostępne w tym czasie systemy kanałów kablowy miały zazwyczaj średnicę od 3,5 do 6 cali, ponieważ stosowane wcześniej kable miedziane były znacznie grubsze i zajmowały więcej miejsca. Średnice kabli światłowodowych były znacznie mniejsze, więc nowe kanały kablowe mogły mieć średnicę od 1 do 1,25 cala. Zostały one zainstalowane w większych rurach, przez co powstała nowa metoda, czyli MicroDucts. Staje się ona obecnie coraz bardziej powszechna. Metoda ta nie wymaga żadnych dodatkowych metod ani narzędzi i pozwala maksymalnie wykorzystać dostępną już przestrzeń.

Branża i zastosowania kanałów kablowych

Kanał kablowy służy do ochrony kabli światłowodowych, które są instalowane pod ziemią, czyli kabli stosowanych w branży telekomunikacyjnej. Ochrona kabli jest niezbędna zarówno podczas instalacji, jak i przez cały okres ich użytkowania. Kable światłowodowe wykorzystywane są do transmisji danych z bardzo dużą prędkością. Technologia kabli pozwala na przetwarzanie sygnałów elektronicznych przenoszących dane na światło, przesłanie ich przez włókna szklane lub plastikowe, a następnie ponowne przetworzenie światła na formę elektroniczną. Dostępnych jest wiele rozmiarów włókien, co ma wpływ na to, jaki rozmiar kanału może zostać zastosowany. Dzięki zastosowaniu kanałów do ochrony kabli światłowodowych, pozostają one chronione przed wpływem czynników środowiskowych, klęsk żywiołowych oraz przed zgnieceniem. Odnotowano jednak problemy związane z dostępnością, wprowadzaniem i użytkowaniem kanałów kablowych, ponieważ dostęp szerokopasmowy był w przeszłości napędzany przez prywatnych inwestorów. Jednakże, dzięki innowacjom rynkowym, w ostatniej dekadzie dostęp do kanałów kablowych znacznie się poprawił. Okres użytkowania kabli światłowodowych wynosi zazwyczaj od 20 do 25 lat, podczas gdy okres użytkowania kanałów kablowych może wynosić od 25 do 50 lat.

Istnieje wiele powodów, dla których kanały kablowe są często wybierane, jako zabezpieczenie kabli światłowodowych. Jeśli chodzi o montaż, jest kilka powodów, dla których warto używać kanałów:

Łatwiejsza instalacja, ponieważ można je układać sekcjami pomiędzy punktami dostępowymi.
Większa możliwość dopasowania do nieoczekiwanych zmian trasy.
Kanały kablowe umożliwiają obniżenie kosztów punktów połączeń i poprawić budżet związany z utratą włókien dla całego systemu.
Dostępne kanały kablowe są łatwe do rozmieszczenia, dzięki czemu kabel światłowodowy może być wykonany wyłącznie z nieprzewodzących materiałów dielektrycznych. Zapewnia to łatwiejszy dostęp do światłowodów.

Trwałość ścieżki stanowi kolejną, istotną zaletę kanałów kablowych. Pozwala to na łatwe usunięcie uszkodzonego lub przestarzałego kabla, zwiększenie pojemności historycznie ciasnych przestrzeni i możliwość łatwej zmiany trasy.

MicroTechnology

MicroTechnology to termin obejmujący nowe technologie, takie jak MicroDucts i MicroTrenching, które wykorzystują mniejsze przestrzenie. W miarę postępu technologicznego, zarówno kanały jak i włókna stają się coraz mniejsze, co doprowadziło do powstania mikro wersji istniejących technologii. Wykorzystanie tej technologii do Digging Once zapobiega konieczności wykonywania kolejnych wykopów w przyszłości, oszczędza koszty pracy i zwiększa szybkość wdrożenia.

MicroDucts

MicroDucts (mikrorurki) to nowy etap ewolucji kanałów o mniejszej średnicy, od 5mm do 27mm. Podobnie jak standardowe kanały z polietylenu wysokiej gęstości (HDPE), one również mieszczą w sobie kable światłowodowe bez konieczności stosowania dodatkowych narzędzi i metod. Zaletą stosowania MicroDucts jest maksymalne wykorzystanie przestrzeni bez uszkadzania kabli światłowodowych. W niektórych przypadkach są one umieszczane w istniejących, pustych kanałach - metodę tę nazywa się nadkładanie. Dodatkową korzyścią jest to, że MicroDucts są przygotowane na przyszłość i mogą być instalowane puste w celu późniejszego wypełnienia ich kablami światłowodowymi, zajmując w międzyczasie mniej miejsca niż standardowy kanał. Zmniejszają również koszty budowy i czas realizacji, ponieważ nie ma potrzeby wykonywania wykopów w przyszłości. MicroDucts firmy Dura-Line są współ-wytłaczane za pomocą SuperSilicoreÔ, który redukuje tarcie podczas instalacji kabli i utrzymuje do 432 włókien MicroCables. Typowe polityki Dig Once obejmują zakopanie pustego kanału, a MicroDucts to idealna opcja do zakopania w celu zaspokojenia przyszłych potrzeb.

MicroTrenching

MicroTrenching polega na umieszczeniu kanałów MicroDuct o zredukowanej średnicy w przestrzeni użytkowej przy ograniczonym wpływie na istniejącą infrastrukturę. Tradycyjna metoda wykonywania rowów okazała się zbyt kosztowna dla szybkiego wdrożenia infrastruktury szerokopasmowej, jednak w przypadku MicroTrenchingu, dziura w ziemi jest akurat odpowiednia, aby zmieścić kanały, co obniża koszty instalacji. Inne korzyści płynące z MicroTrenchingu to mniej zamknięć dróg, ukończenie zabierające jedną piątą czasu, jedną trzecią kosztów i znacznie mniej siły roboczej.

Metoda ta posiada różne zastosowania, takie jak Światłowód dla domu, połączenia długodystansowe, inteligentne miasta i in. Typowe produkty używane podczas instalacji to FuturePath Flex, FuturePath, łatwe w układaniu mikrorurki (MicroDucts) oraz FuturePath wykonywane na zamówienie. Ze względu na nieinwazyjny charakter tej metody kopania rowów, jest ona idealna dla Digging Once i powinna być brana pod uwagę przy tworzeniu polityki Dig Once.

Pasy drogowe

Pasy drogowe, zgodnie z definicją ze wstępu, to: „każdy teren będący własnością agencji autostradowej lub przez nią dzierżawiony, który jest najczęściej wykorzystywany do stworzenia wolnej strefy lub pasa ruchu w obrębie drogi”. Ze względu na to, że różni dostawcy usług potrzebują własnych ścieżek kablowych do umieszczenia światłowodów, pasy drogowe stały się przepełnione. W związku z tym, że miasta i infrastruktura nadal się rozwijają, sieci kanałów kablowych również muszą się rozwijać. Maksymalizując przestrzeń dostępną w istniejących kanałach kablowych w pasach drogowych dzięki MicroDucts i MicroTrenching, ścieżki te mogą ewoluować wraz z ewolucją technologii. Sieci pasów drogowych muszą być elastyczne i łatwe do modernizacji, tzn. muszą mieć wystarczającą liczbę ścieżek, aby dostosować się do rosnących potrzeb technologicznych. W ogólnym rozrachunku pozwala to zaoszczędzić na kosztach budowy, oraz pozwala miastom i stanom lepiej obsługiwać mieszkańców.

FuturePath

FuturePath jest produktem Dura-Line, który składa się z dwóch lub większej liczby mikrokanałów typu MicroDuct w jednej osłonie zewnętrznej. Dzięki wielu dostępnym konfiguracjom i opcjom dostosowania, FuturePath jest doskonałym sposobem na zmaksymalizowanie przestrzeni i zainstalowanie sieci kanałów kablowych przygotowanych na przyszłość. Są one instalowane tak samo jak standardowe kanały, bez konieczności stosowania specjalnego wyposażenia ani narzędzi. W połączeniu z Digging Once, jest idealnym rozwiązaniem do wykorzystania niektórych ścieżek i pozostawienia innych pustymi na potrzeby przyszłych modernizacji. Produkt FuturePath jest również przystosowany do ruchów, dodatków i zmian lepiej niż typowy kanał, zwłaszcza z powodu pustych ścieżek, które są zostawiane przy pierwszych wykopach. Dura-Line oferuje wiele odmian FuturePath, które zostały zoptymalizowane dla różnych kabli, np. do dystrybucji gazu, oraz metod instalacji, takich jak FuturePath Aerial.

FuturePath jest bardzo korzystnym produktem w połączeniu z Digging Once. Niektóre z kluczowych jego zalet przedstawiono poniżej:

Może pomieścić mniejsze, mikrokable MicroCables o większej gęstości światłowodów.
Oszczędza miejsce w przepełnionych pasach drogowych.
Wymaga mniejszej liczby i mniejszych otworów na dłonie.
Wymaga mniejszej siły roboczej i mocy maszyn do instalacji.
Zmniejsza zużycie paliwa i emisję gazów.
Obniża wymagania w zakresie obsługi materiałów.
Zmniejsza przemieszczanie się gleby.
Jest bardziej wydajny od tradycyjnych, standardowych kanałów 2-calowych, 1,5-calowych i 1,25-calowych, które idealnie nadawały się do większych kabli.

Instalacje

Istnieje wiele sposobów instalacji kanałów kablowych, które zazwyczaj zależą od rodzaju realizowanego projektu. Instalacje opisane w tym miejscu są często związane z technikami Dig Once lub odkryto dodatkowe korzyści wynikające z ich wykorzystania.

Płużenie

Płużenie stanowi powszechnie stosowaną metodę instalacji kanałów. Może być stosowane do pojedynczych lub wielu kanałów, oraz wraz z takimi produktami jak FuturePath. Wymaga mniejszej obsługi kanału, a dostępne w przyszłości można uzyskać dzięki otworom na dłonie. Często występuje w połączeniach długodystansowych, w inteligentnych miastach, w aplikacjach światłowodowych dla domu i systemach komórkowych.

Wiercenie kierunkowe

Wiercenie kierunkowe jest jednym z najbardziej powszechnych i efektywnych sposobów umieszczania mikrokanałów MicroDuct w obszarach mieszkalnych i komercyjnych. Dzięki Digging Once, można zapewnić określone odstępy pryz minimalnych zakłóceniach. Metoda ta jest również przydatna przy rozbudowie lub modernizacji wcześniej zainstalowanej infrastruktury. Szybkie wdrożenie i mniej kłopotliwa instalacja stanowią doskonałe rozwiązanie w przypadku wprowadzania sieci kanałów kablowych w obszarach mieszkalnych.

Kopanie rowów

Kopanie rowów to kolejna metoda instalacji, która może być stosowana w połączeniu z Dig Once. Dzieje się tak dlatego, że wykopując ziemię raz i zakopując zapasowy kanał, nigdy nie będzie trzeba go ponownie wykopać, aby zmodernizować lub zmienić sieć kanałów. Dodatkowo, w wykopie można zainstalować więcej niż jeden kanał, co pozwala na maksymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni.

Nadkładanie

Proces instalacji mniejszych kanałów w obrębie starego, istniejącego kanału, nazywany jest nadkładaniem. Przestrzeń, która kiedyś istniała, jest tutaj dodatkowo i maksymalnie wykorzystywana, aby umożliwić umieszczenie większej liczby ścieżek. MicroDucts to produkt używany przy stosowaniu tej koncepcji bez konieczności wykorzystywania istniejącego kanału kablowego. Jest on popularny w politykach Dig Once, ponieważ oszczędza pracę fizyczną związaną z wydobyciem istniejących kanałów, jednocześnie pozwalając na umieszczenie dodatkowych ścieżek, aby dostosować się do przyszłego rozwoju i popytu.

Instalacje napowietrzne

Chociaż instalacje napowietrzne nie są typowe dla polityki Dig Once, mogą stanowić ciekawą alternatywę, jeśli w pasie drogowym brakuje miejsca lub jeśli ze względu na teren utrudnione jest układanie kanałów pod ziemią. W takich przypadkach stosowana jest instalacja napowietrzna Figure-8 Aerial FuturePath, która jest umieszczany bezpośrednio na słupach.

Światłowód dla domu

Obecnie dąży się do bardziej bezpośredniego wprowadzenia światłowodów do domów, ponieważ technologia wciąż się rozwija, zwiększając popyt na Światłowód dla domu. Różni dostawcy Internetu (ISP) mogą wejść do danej społeczności budując wielościeżkowe sieci kanałów kablowych. Zachęca to do konkurencji i prowadzi do obniżenia cen. Jest to również atrakcyjne dla biznesu w okolicy, dzięki lepszym możliwościom wyboru. Zapobiega również monopolizacji przez większe firmy i pozwala mniejszym, lokalnym firmom telekomunikacyjnym na korzystanie ze światłowodu. Dodatkowo, im bliżej światłowód znajduje się miejsca zamieszkania, tym dom ma lepszą łączność i szybkość Internetu. Przy niskich kosztach, ten lepszy jakościowo Internet przemawia do mieszkańców wprowadzających się do danej okolicy, jak i sprawia, że zadowoleni są obecni mieszkańcy. Technologia bezprzewodowa może być wykorzystywana do łączenia się z budynkami mieszkaniowymi i firmami, ponieważ może wygenerować oszczędności.

Niektóre polityki Dig Once, jak te przyjęte w Loma Linda w Kalifornii (zaznaczone w dalszej części dokumentu), obejmowały zawarcie umowy z deweloperami, która wymaga, by nowe projekty były połączone z centrum miasta. Dzięki temu, wszystkie przyszłe firmy, które pojawią się na rynku, będą miały wystarczająco dużo możliwości połączenia się z dowolnym dostawcą i będą mogły uzyskać większą szybkość i pojemność danych. Technologia ta zaspokaja rosnące zapotrzebowanie na większą pojemność danych i może być w przyszłości łatwo zmodernizowana.

Detekcja Światłowodowa

Detekcja światłowodowa polega na pomiarze niewielkiej ilości światła powracającego z impulsów laserowych, które podróżują wzdłuż kabla światłowodowego w przeciwnym kierunku. Technologia ta zasadniczo przekształca światłowód w nieskończoną (rozproszoną) serię czujników. Rozproszone czujniki mogą monitorować wibracje, temperaturę lub obciążenie na całej długości. Detekcja światłowodowa ma coraz większe znaczenie w skali globalnej, z zastosowaniami na wielu rynkach pionowych, w tym na rynku kolejowym, drogowym, kabli energetycznych, odwiertów naftowych i gazowych, stanu rurociągów, by wymienić tylko kilka. Ponadto, technologia ta zapewnia na wielu rynkach zarówno bezpieczeństwo aktywów, jak i ochronę obwodową. Jej wprowadzenie i popularność rosną wraz z rosnącą świadomością korzyści płynących z zastosowania czujników światłowodowych. Biorąc pod uwagę możliwości monitorowania, może ona przynieść znaczące dodatkowe korzyści z istniejących kabli światłowodowych i przyspieszyć rozwój rynku.

Światłowodowy system detekcji składa się z kabla światłowodowego w kanale, urządzenia wywołującego, które odczytuje sygnały z kabla w czasie rzeczywistym, oraz inteligentnego oprogramowania monitorującego. Oprogramowanie to przedstawia operatorowi sieci analizę tego, co wykrywa i co uważa za normalne dane referencyjne. Inteligentne oprogramowanie potrafi odróżnić hałas w tle od przewidywanych lub rozpoznanych zdarzeń i uruchamia alarm tylko w przypadku zdarzeń nietypowych.

Rozproszone systemy detekcji akustycznej

Rozproszona Detekcja Akustyczna (DAS) to jeden z rodzajów światłowodowych systemów detekcji, który dostarcza informacji dla wielu rynków i zastosowań.[20] Monitoruje, wykrywa i klasyfikuje wzorce drgań akustycznych.[21] Niewielkie zmiany są identyfikowane pomiędzy impulsami oraz poprzez zmiany sygnału interferometrycznego.[22] Kanały dla kabli światłowodowych oferują takie zalety, jak dodatkowa ochrona, łatwiejsza instalacja, elastyczność, unowocześnienie technologii oraz dodatkowa pojemność dla dodatkowego wykorzystania i uzyskania przychodów. Na rynkach pionowych, w zastosowaniach takich jak bezpieczeństwo i integralność aktywów, rurociągi i inteligentne miasta, coraz częściej stosuje się połączenie technologii detekcyjnej z kanałami kablowymi. W zgodzie z zasadami Dig Once, instalacja technologii detekcyjnej daje większą pewność co do bezpieczeństwa kabla i może zaoszczędzić tysiące dolarów dzięki wczesnemu wykryciu potencjalnych problemów.

Eksperyment badawczy przeprowadzony przez Dura-Line pozwolił ocenić niezawodność możliwości detekcji takich zdarzeń, jak kroki, pobliskie wykopy i symulacja nieszczelności kanału.[23] Jednym z głównych wniosków jest to, że rozproszona detekcja akustyczna, technologia stosowana z zastosowaniem światłowodów, sprawdza się wyjątkowo dobrze w zastosowaniach komercyjnych, gdy do ochrony kabla światłowodowego stosowany jest system kanałowy. Webinarium prezentujące wyniki można znaleźć na stronie https://www.fiberopticsensing.org/p/cm/ld/fid=734&tid=310&sid=3074

orazhttps://www.youtube.com/watch?v=BKhZbpwUofc

Kontekst

Nastąpiły liczne próby uchwalenia przepisów wymagających polityki Dig Once, jednak żadna z nich nie doprowadziła do powstania projektu ustawy. Służą one raczej, jako inspiracja, która w połączeniu z mandatem federalnym pozwala miastom, hrabstwom i stanom lepiej realizować ich własną politykę. W tej części zostaną omówione organy zarządzające, cele przepisów oraz różne akty prawne i ustawy, które próbowano uchwalić w Stanach Zjednoczonych.

Federalna Komisja ds. Komunikacji (Federal Communications Commission)

Federalna Komisja ds. Komunikacji jest agencją regulacyjną, która monitoruje i reguluje komunikację międzystanową i międzynarodową za pośrednictwem radia, telewizji, kabli i satelity na terenie całych Stanów Zjednoczonych, ich terytoriów zależnych oraz Dystryktu Kolumbii.[24] Ponieważ instalacje kanałowe mieszczą w sobie włókna światłowodowe, które przesyłają sygnały internetowe, Komisja przedstawia własne opinie i zalecenia dotyczące polityki Dig Once. Ogólnie rzecz biorąc, uważa ona, że polityki stanów muszą wymagać od wykonawców instalowania zapasowych światłowodów i pustych kanałów, co jest niezbędne na potrzeby przewidywanego przyszłego popytu. Urzędnicy tej agencji stwierdzili jednak również, że będą wspierać takie polityki, które wymagają uprzedniej oceny wykonalności i potrzeb w zakresie kanału szerokopasmowego w ramach procesu budowy.[25] Ograniczyłoby to potencjał niewykorzystanego kanału, ale nie zaspokoiłoby przyszłych potrzeb wzrostu.

Celem Narodowego Planu Łączności Szerokopasmowej FCC jest zachęcenie do wdrażania łączy szerokopasmowych i przekonanie Kongresu do uchwalenia federalnej polityki „Dig Once” dla wszystkich projektów autostradowych, związanych z pasami drogowymi, finansowanych z budżetu federalnego.[26] Ponadto, plan ten zaleca, aby finansowanie federalne projektów autostrad, dróg i mostów z Departamentu Transportu było kierowane do tych stanów i miejscowości, które umożliwiają wspólne wykorzystanie kanałów.[27]

Departament Transportu USA

Amerykański Departament Transportu (DOT) pracuje nad zapewnieniem najbezpieczniejszego, najbardziej efektywnego i nowoczesnego systemu transportu, który poprawi jakość życia, jednocześnie zwiększając wydajność i konkurencyjność amerykańskich pracowników i przedsiębiorstw.[28] Ponieważ departament ten jest odpowiedzialny za pasy drogowe i zatwierdza prace budowlane, jest kluczowym graczem w dyskusji na temat polityki Dig Once.

Departament Transportu wyraził poparcie dla polityki Dig Once, obawiając się jednak, że wszelkie formalne deklaracje dotyczące polityki nakazującej wdrożenie dostępu szerokopasmowego znajdą się poza zakresem jego jurysdykcji.[29] Obecne przepisy zezwalają jednak na prowadzenie kabli światłowodowych wzdłuż pasów drogowych.[30] Ponadto, Departament Transportu uważa, że jakakolwiek polityka federalna dotycząca projektów finansowanych ze środków federalnych miałaby wpływ tylko na niewielki procent dróg krajowych, ponieważ wiele z nich należy do stanów.[31] W związku z tymi obawami, Departament Transportu uważa, że zamiast prowadzić formalną politykę, Departament i FCC powinny pełnić rolę pośredników pomagających stanom w tworzeniu polityki w zakresie wdrażania łączy szerokopasmowych.[32]

Federalna Administracja Autostradowa (Federal Highway Administration)

Federalna Administracja Autostradowa należąca do Departamentu Transportu kontroluje budowę, utrzymanie i konserwację autostrad, mostów i tuneli, prowadząc jednocześnie badania mające na celu poprawę bezpieczeństwa, mobilności i innowacyjności dróg.[33]

Kiedy jakiś stan decyduje się na wdrożenie polityki Dig Once, musi ona zostać zatwierdzona przez FHWA. Po zakończeniu tego procesu, żadna instalacja dotycząca mediów przy autostradzie federalnej nie wymaga już zatwierdzenia przez FHWA, o ile przestrzegana będzie uzgodniona polityka stanowa.[34] Finansowanie federalne odbywa się w ramach Federalnego Programu Wsparcia Autostrad (FAHP).[35] FAHP otrzymuje pieniądze za pośrednictwem Funduszu Powierniczego na rzecz Autostrad i finansuje 43 procent całkowitych wydatków na autostrady oraz 50 procent projektów autostradowych obejmujących jakiegoś rodzaju prace związane z dostawami mediów.[36]

Krajowy System Autostradowy

Krajowy System Autostradowy obejmuje System Międzystanowy i inne systemy wspierające gospodarkę, mobilność i obronność kraju.[37] Składa się on z 40,5 miliona kilometrów dróg, z czego 75 procent posiada lokalnych właścicieli, 20 procent należy do stanów, a trzy procent stanowi własność federalną.[38] System Autostradowy składa się z 46.720 mil autostrad, które stanowią tylko jeden procent wszystkich dróg, a jednocześnie obsługują 25 procent całego ruchu drogowego.[39]

Cele przepisów

Przepisy wprowadzane są w kilku celach, które podkreślają, dlaczego polityka Dig Once jest potrzebna i skuteczna. Pierwszym z nich jest wyeliminowanie zbędnych wydatków. Dzięki Digging Once, oszczędza się na kosztach ponownych wykopów za każdym razem, gdy potrzebny jest nowy kanał lub światłowody, jak również na koordynacji z innymi podmiotami, dzięki czemu drogi są rozkopywane tylko raz. Kolejnym jest stworzenie możliwości alokacji środków finansowych. Dzięki oszczędnościom z Digging Once, więcej środków staje się dostępnych dla innych miejsc pracy i projektów, stanowiących korzyść dla gospodarki stanowej i lokalnej.

Kolejnym celem przepisów Dig Once jest oszczędzanie pieniędzy podatników. Podczas gdy pełna realizacja oszczędności zajmuje trochę czasu, przyszłe korzyści wynikające z braku konieczności ponownego rozkopywania dróg, co kosztuje średnio 27.000 USD za każdą milę, na dłuższą metę pozwala oszczędzić pieniądze podatników.[40] Jeżeli do zainstalowania lub wymiany włókien w kanałach potrzeba mniej wykopów, średni koszt wdrożenia spada, co pozwala obniżyć koszty usług publicznych. Wreszcie, kolejnym celem przepisów jest planowanie przyszłości jeszcze bardziej opartej na łączności. Wraz z rozwojem technologicznym i coraz większą znajomością technologii, wzrasta zapotrzebowanie na wyższe prędkości łączy szerokopasmowych, a tym samym na włókna światłowodowe, które mogą zaspokoić ten popyt. Dzięki Digging Once, kanały są układane raz, a światłowody można łatwo dodawać i odejmować za pomocą strumienia powietrza.

Ustawa o telekomunikacji z 1996 r.

Pierwsza reforma de-regulacyjna telekomunikacji, Ustawa o telekomunikacji z 1996 roku, obejmowała szeroki zakres tematów. Jeśli chodzi o Dig Once, wymagała ona, aby dostawcy usług telekomunikacyjnych umożliwili innym sprzedawcom dostęp do urządzeń (wykopów) do wdrażania łączy szerokopasmowych.[41] Wymagała również od stanów i lokalnych usługodawców usunięcia wszelkich barier uniemożliwiających konkurencję.[42] Inni usługodawcy mieli zostać powiadomieni przez stan i mieć odpowiednią ilość czasu na odpowiedź na zawiadomienie o możliwości jednoczesnej instalacji własnych urządzeń.[43] Cała ustawa jest dość obszerna, obejmuje szereg tematów, od programowania wideo po przemoc i wulgaryzmy i można ją przejrzeć na stronie https://transition.fcc.gov/Reports/tcom1996.pdf.

Ustawy Reprezentantki Anna Eshoo

Reprezentantka Anna Eshoo (Demokratka reprezentująca stan Kalifornia) od wielu lat jest zwolenniczką polityki Dig Once. Wprowadziła pięć ustaw do Izby Reprezentantów; nie przeszły one jednak i nie trafiły do Senatu. Wszystkie pięć ustaw ma ten sam cel - wymaganie instalacji kanałów podczas budowy autostrad, z niewielkimi zmianami wprowadzanymi w miarę upływu lat. Każdą ustawę popierały różne osoby z obu głównych partii. Poniżej opisano główne cele każdej z tych ustaw. Pełny tekst każdej ustawy, z wyszczególnieniem ich zwolenników, znajduje się w Załączniku B.

2009

“H. R. 2428: Zmiana tytułu 23 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, nakazująca Sekretarzowi ds. transportu wprowadzenie wymogu instalacji kanałów dla kabli szerokopasmowych w ramach określonych projektów budowy autostrad oraz w innych celach.”[44]

2011

“H. R. 1695: Zmiana tytułu 23 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, nakazująca Sekretarzowi ds. transportu wprowadzenie wymogu instalacji kanałów dla kabli szerokopasmowych w ramach określonych projektów budowy autostrad oraz w innych celach.”[45]

2015

“H. R. 3805: Kodeks Stanów Zjednoczonych, aby zapewnić włączenie instalacji kanałów dla przewodów szerokopasmowych do określonych projektów budowy autostrad oraz do innych celów.”[46]

2018

“H. R. 4800: Zmiana tytułu 23 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, aby zapewnić włączenie instalacji kanałów dla przewodów szerokopasmowych do określonych projektów budowy autostrad oraz do innych celów.”[47]

2019

“H. R. 2692: Zmiana tytułu 23 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, aby zapewnić włączenie instalacji kanałów dla przewodów szerokopasmowych do określonych projektów budowy autostrad oraz do innych celów.”[48]

Projekt ustawy senatorów Klobuchar i Warner

Senatorowie Amy Klobuchar (Demokratka z Minnesoty) i Mark Warner (Demokrata z Wirginii) przepchnęli przez Senat w 2011 r. projekt ustawy, której cel był bardzo podobny do celu ustawy Reprezentantki Eshoo (D-Calif.). Jednakże, podobnie jak próby Eshoo, ten projekt również nie przeszedł przez Senat. Cel tego projektu ustawy został przedstawiony poniżej. Pełny tekst projektu ustawy znajduje się w Załączniku C.

„S. 1939: Zmiana tytułu 23 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, nakazująca Sekretarzowi ds. transportu wprowadzenie wymogu instalacji kanałów dla kabli szerokopasmowych w ramach określonych projektów budowy autostrad oraz w innych celach.”

2012 Rządowe Biuro Obrachunkowe

W 2012 roku, Reprezentanci Henry Waxman (D-Calif.), Anna Eshoo (D-Calif.), Edward Markey (D-Mass.) i Doris Matsui (D-Calif.) napisali raport dla Rządowego Biura Obrachunkowego. Raport powstał po tym, jak zwrócono się do nich o „przeanalizowanie federalnej polityki „Dig Once”, która wymagałaby wdrożenia kanałów kablowych szerokopasmowych w połączeniu z projektami budowy autostrad finansowanych ze środków federalnych, jako sposobu na zmniejszenie kosztów wdrożenia światłowodów i wyeliminowanie konieczności wykonywania kolejnych wykopów.”[49] W raporcie przedstawiono informacje o zaletach i wadach takiej polityki oraz sposobach, w jakie polityka stanów i miast mogłaby wpływać na politykę federalną.[50] Dokument ten stosownie wyjaśnia korzyści płynące z polityki Dig Once i jest wielokrotnie przywoływany w niniejszym dokumencie. Informacje, które autorzy wykorzystali, jeśli chodzi o zakres i metodologię, wymieniono w Załączniku D. Pełny raport znajduje się na stronie https://www.gao.gov/assets/600/591928.pdf.

Rozporządzenie Wykonawcze 13616 z 2012 r.

14 czerwca 2012 r. prezydent Barack Obama wydał Rozporządzenie Wykonawcze nr 13616: Przyspieszenie wdrażania infrastruktury szerokopasmowej. Przedstawiono w nim wiele nowych kryteriów do spełnienia przez Departament Transportu. Chociaż nie nakazało ono prowadzenia federalnej polityki Dig Once, to jednak nakazywało Departamentowi Transportu dokonanie przeglądu obecnych wymogów Dig Once we współpracy z władzami stanowymi i lokalnymi w celu stworzenia najlepszych praktyk i efektywnego wykorzystania inwestycji w infrastrukturę transportową.[51]^,^[52]Ponadto, Departament Transportu powinien dysponować zestawem najlepszych praktyk, które zapewnią obsłużenie przyszłych technologii przy mniejszej liczbie wykopów.[53] Ponadto, polityki, procedury i wymogi miały zostać zrewidowane w odniesieniu do Dig Once, miała zostać stworzona platforma internetowa w celu zidentyfikowania przepisów dotyczących pasów drogowych, oraz dokonania przeglądu polityki Departamentu Transportu w celu zapewnienia prywatnym przedsiębiorstwom i innym podmiotom możliwości budowy i utrzymania infrastruktury szerokopasmowej.[54] Pełny tekst Dekretu 13616 można znaleźć w Załączniku E.

Ustawa o skonsolidowanych środkach finansowych z 2018 r.

W 2018 r. prezydent Donald Trump podpisał Nakaz Federalny, który obejmował różne tematy i zawierał część dotyczącą infrastruktury szerokopasmowej. Odpowiednia część, przedstawiona na 115^thKongresie, jest w całości widoczna poniżej. Pełny tekst Ustawy o skonsolidowanych środkach finansowych znajduje się na stronie https://www.congress.gov/bill/115th-congress/house-bill/1625.

H.R.1625 - Ustawa o skonsolidowanych środkach finansowych z 2018 r.[55]

„(Art. 607) W celu ułatwienia instalacji infrastruktury szerokopasmowej, Departament Transportu musi ogłosić przepisy, które zapewnią, aby stany otrzymujące fundusze federalne na autostrady: (1) wyznaczyły koordynatora ds. infrastruktury szerokopasmowej w celu ułatwienia realizacji działań w zakresie infrastruktury szerokopasmowej na terytorium danego stanu; (2) zarejestrowały podmioty zainteresowane infrastrukturą szerokopasmową, ubiegające się o udział w tych działaniach; (3) ustanowiły procedury corocznego powiadamiania tych podmiotów drogą elektroniczną o stanowym programie poprawy transportu; (4) koordynowały ogólnokrajowe plany w zakresie telekomunikacji i dostępu do Internetu szerokopasmowego oraz stanowe i lokalne plany w zakresie transportu i zagospodarowania przestrzennego, w tym strategie mające na celu ograniczenie do minimum powtórnych wykopów wiążących się z instalacją infrastruktury szerokopasmowej na obszarze pasa drogowego; oraz (5) zapewniały, aby żaden z istniejących podmiotów zainteresowanych infrastrukturą szerokopasmową nie został poszkodowany.”

Najlepsze praktyki

Przyglądając się politykom Dig Once widoczne jest, że istnieje wiele sposobów na określenie najlepszych praktyk. Dig Once może mieć więcej niż jedno zastosowanie, co prowadzi do różnych typów wdrożeń, z których każdy posiada swoje własne najlepsze praktyki. Dodatkowo, istnieją elementy polityk, które zawierają oddzielne wytyczne dotyczące realizacji najlepszych praktyk. Na koniec przedstawiono najlepsze praktyki w zakresie pasów drogowych. Przedstawione zostaną niektóre stany i miasta, które z powodzeniem wdrożyły politykę Dig Once (patrz Załącznik E). Inne stanowe akty prawne zostały przedstawione w Załączniku F, a miejskie i hrabstwowe - w Załączniku G.

Rodzaje

Istnieją cztery główne rodzaje polityk Dig Once:

Dig Once, Dig Smart
Dig Once, Permitting Process
Dig Once, Coordination
Dig Once, Joint Trenching

„Dig Once, Dig Smart” odnosi się do sytuacji, w której samorząd lokalny instaluje kanały będące własnością publiczną zawsze, gdy tylko jest to możliwe. Jest to czasami określane jako „One Touch”, ale najczęściej jako „Dig Smart.” Firmy telekomunikacyjne mogą wtedy wydzierżawić kanały dla swoich kabli światłowodowych.

„Dig Once, Permitting Process” ma miejsce, gdy władze lokalne usprawniają procedury wydawania zezwoleń.

Polityka „Dig Once, Coordination” obejmuje koordynację planów i działań w zakresie pasa drogowego. Może to przyjąć formę wspólnego leasingu, gdzie wielu Dostawców Internetu (ISP) dzieli się kosztami leasingu infrastruktury lub w ramach partnerstwa na rzecz wielu mediów, gdy kanały są instalowane w tym samym czasie co projekty kanalizacyjne i wodne.[56]

Ostatni typ, czyli „Dig Once, Joint Trenching”, obejmuje sytuacje, w których media są instalowane w tym samym czasie, co kanał i w tym samym wykopie. Ma to na celu poprawę koordynacji z dostawcami usług telekomunikacyjnych przy planach wykopów z jakiegokolwiek powodu, dzięki czemu można podzielić się kosztami wykopów.[57] Istnieją dwa rodzaje wspólnych wykopów (joint trenching), obowiązkowe i dobrowolne. Obowiązkowe wspólne wykopy mają miejsce w przypadkach opisanych powyżej, czyli gdy pojawia się wymóg, aby wszystkie podmioty potencjalnie zainteresowane wykopami używały tego samego wykopu do jednoczesnego położenia swojej infrastruktury.[58] Dobrowolne, wspólne wykopy mają miejsce, gdy wymagane jest zatwierdzenie, gdy firmy wykonujące wykopy na publicznych pasach drogowych, są zobowiązane do formułowania planów budowlanych i koordynowania budowy z innymi usługodawcami, którzy są zainteresowani instalacją lub konserwacją sprzętu w publicznych pasach drogowych.[59] Wadą takiego rozwiązania jest to, że jeśli nikt nie zgodzi się na instalację w tym samym czasie w pasie drogowym, nie zostanie zainstalowany żaden kanał.

Bez względu na to, którą politykę Dig Once miasto, hrabstwo czy stan zdecyduje się wprowadzić w życie, wspólnym mianownikiem każdej z nich jest założenie, że nie ma konieczności ponownych wykopów za każdym razem, gdy musi nastąpić przeniesienie, dodanie, zmiana czy modernizacja światłowodów. Niniejszy dokument skupia się jednak przede wszystkim na korzyściach płynących z „Dig Once, Dig Smart”, ponieważ zapewnia, by instalacja kanałów była częścią wszystkich projektów w mieście, wraz z koordynacją i zaawansowanym planowaniem.[60]

Kwestie kosztów

Bez względu na to, która polityka Dig Once zostanie wprowadzona w życie, będzie można uzyskać znaczne oszczędności. Federalna Administracja Autostradowa szacuje, że 90 procent kosztów kładzenia kanałów kablowych wynika z wykopów na drogach.[61] Szacuje się, że średni koszt mili wykopów wynosi 27.000 dolarów.[62]W przypadku całkowitego wykopu, położenie systemów kanałów kablowych stanowi w przybliżeniu 4 procent całkowitych kosztów.[63] Koszty te często sprawiają, że mniejsze, bardziej wiejskie społeczności nie posiadają kanałów kablowych, co wpływa na dostęp do dostawców Internetu.

Oszacowano, że ogólne oszczędności związane z instalacją kanałów wraz z instalacją mediów oraz innymi wykopami drogowymi mogą stanowić od 25 do 33 procent, co było widoczne w San Francisco po wdrożeniu polityki Dig Once.[64] Dodatkowo, Departament Transportu Utah stwierdził, że przy instalacji kanałów w połączeniu z innymi projektami drogowymi, zaoszczędzono średnio 15,5 procent kosztów na milę, w porównaniu z wykopami wykonywanymi tylko w jednym celu.[65]Wreszcie, Federalna Administracja Autostradowa ocenia, że niezależna instalacja włókien światłowodowych jest do 10 razy droższa od ich instalacji w koordynacji z innymi robotami drogowymi.[66]

Liczby te przedstawiają jedynie początkowe oszczędności. Dzięki Digging Once, nie będzie konieczności ponownego wykonywania wykopów, co w ostatecznym rozrachunku pozwoli wielokrotnie uniknąć kosztów. Po zainstalowaniu wielu ścieżek, kanał zostanie przygotowany pod nowe ścieżki i zmiany przewodów światłowodowych w sposób łatwy i bez zakłóceń dla dróg.

Komponenty dla pomyślnego wdrożenia

Istnieje wiele elementów umożliwiających skuteczne wdrożenie polityki Dig Once:

Edukacja
Zarządzanie
Koordynacja
Sieć Kanałów Kablowych

Elementy te pomogą w stworzeniu skutecznej i kompleksowej polityki Dig Once.

Edukacja

Edukowanie stanów i miast w zakresie korzyści płynących z polityki Dig Once jest pierwszym i najważniejszym elementem. Jeśli nie zostaną uzyskane korzyści, trudno będzie uzyskać wkłady własne i finansowanie, co potencjalnie może doprowadzić do zawieszenia lub anulowania projektu jeszcze przed rozpoczęciem. Wcześniejsze edukowanie zainteresowanych stron i interesariuszy zaowocuje ciągłą współpracą. W ramach akcji edukacyjnej należy również przedstawić oszczędności, co zwiększy prawdopodobieństwo, że tacy interesariusze będą chcieli wdrożyć taką politykę. Dzięki wykazaniu skutków gospodarczych i konieczności zapewnienia dostępu do szybkich łączy szerokopasmowych, stosowanie takiej polityki stanie się jeszcze bardziej powszechne. Na koniec, należy opisać przewidywane przyszłe zapotrzebowanie na światłowody, ponieważ technologie wciąż się rozwijają i coraz więcej osób potrzebuje dostępu do szybkich łączy szerokopasmowych. Należy opisać szczegóły dotyczące przyszłościowego charakteru sieci kanałów kablowych, aby sprostać takim wymaganiom. Należy też omówić wszelkie obawy i zwrócić uwagę na najważniejsze kwestie, aby zapewnić, by interesariusze zostali gruntownie wyedukowani.

Zarządzanie

Poprzez praktykowanie zarządzania, różne dobra publiczne można sprzężyć z politykami Dig Once. Ważne jest, aby ustanowić powiązanie z dobrami publicznymi i innymi korzyściami, które wynikną z takiej polityki. Niektóre z tych towarów obejmują m.in. zapobieganie wielokrotnym wykopom drogowym, zapewnienie efektywnego wykorzystania pasów drogowych i szybsze wdrożenie. Dzięki politykom Dig Once tworzone są dobra publiczne, które prowadzą następnie do innych zmian służących społeczności. Przykłady obejmują oszczędzanie pieniędzy z podatków, zarządzanie zasobami publicznymi i wspieranie rozwoju gospodarczego. Wszystkie te wydarzenia wynikają z początkowej polityki Dig Once.

Mając to na uwadze, istnieją pewne najlepsze praktyki, których należy przestrzegać podczas planowania zarządzania w ramach polityki Dig Once.

Najlepsze praktyki w zakresie zarządzania:

Wykorzystaj istniejące prawa i praktyki oraz włączaj pomysły do statutów i procesów.
Wyjaśnij oczekiwania dotyczące zgodności i jak sobie z nimi poradzić.
Podkreślaj, kto jest odpowiedzialny w tekście dotyczącym zarządzania.
Zachęcaj firmy do korzystania z Twoich kanałów lub wymagaj tego.
Zapewnij utrzymanie kanałów kablowych w rękach publicznych tak często jak będzie to możliwe.

Te najlepsze praktyki to tylko niektóre z pomysłów na lepsze zarządzanie. W ramach zarządzania należy również ustalić kto będzie odpowiedzialny za koszty ułożenia kanałów. Może się różnić w zależności od tego, czy mówimy o projekcie realizowanym od podstaw czy o modernizacji. Projekt realizowany o podstaw obejmuje nowy teren, który nie był wcześniej rozkopywany ani nie posiadał wcześniej zainstalowanej infrastruktury. W takich przypadkach inwestor może być odpowiedzialny za koszty. Projekty modernizacyjne prowadzone są w miejscach w których infrastruktura już istnieje. W takich przypadkach to miasta są zazwyczaj odpowiedzialne za koszty związane z rozwojem danego obszaru.

Koordynacja

Drugim elementem skutecznej realizacji polityki Dig Once jest koordynacja. Docelowa koordynacja oznacza sytuację, gdy departamenty, deweloperzy i firmy prywatne koordynują najlepsze sposoby ograniczania zakłóceń ulicznych. Pomaga to w informowaniu podmiotów potencjalnie zainteresowanych wykopami, takich jak dostawcy usług szerokopasmowych o tym, kiedy będzie miała miejsce budowa metra lub dróg tak, aby mogły przygotować się do zainstalowania sprzętu wzdłuż planowanych wykopów.[67] Takie ułatwienie prac jest często możliwe dzięki bazie danych, w której właściciele podziemnych instalacji są zobowiązani do uzupełniania i aktualizowania harmonogramu zaplanowanych wykopów.[68]

Koordynacja pomiędzy społecznościami na szczeblu stanowym i lokalnym jest ważna przy planowaniu wdrażania łączy szerokopasmowych. Dzieje się tak dlatego, że społeczności lokalne lepiej rozumieją swoje potrzeby, ale koordynacja z władzami stanowymi pomoże zapewnić spełnienie wymogów stanowych.[69] Dodatkowo, eliminuje to konieczność powielania federalnych przeglądów i zezwoleń wiele lat później, przy próbie podjęcia prac w tej samej lokalizacji.[70] Dzięki temu, wdrożenie można przeprowadzić szybciej.

Podczas ćwiczenia koordynacji polityki Dig Once, należy pamiętać o pewnych najlepszych praktykach.

Najlepsze praktyki w zakresie koordynacji:

Ustal relacje i oczekiwania poprzez śledzenie prywatnych projektów i usprawnianie biurokratycznych systemów.
Twórz skuteczne komitety koordynacyjne.
Podawaj przejrzyste wyjaśnienia kosztów.
Przygotuj budżety poszczególnych działów na potencjalne duże projekty.

Dzięki tym praktykom polityka Dig Once będzie bardziej kompleksowa i będą jej towarzyszyć jasne oczekiwania.

Sieci kanałów kablowych

Wybór sieci kanałów kablowych wymaga wyboru rodzaju, rozmieszczenia i projektu sieci. Na przykład, można się zdecydować na wykorzystanie technik MicroTrenching lub MicroDucts. MicroTrenching polega na umieszczeniu kanałów typu MicroDuct o zredukowanej średnicy w przestrzeni użytkowej przy ograniczonym wpływie na istniejącą infrastrukturę.[71] Dzięki zastosowaniu tej technologii można obniżyć koszty i przyspieszyć wdrożenie. Z drugiej strony, kanały typu MicroDucts zapewniają lepszą skalowalność polityk Dig Once tak, aby były gotowe na przyszłość do użytku wewnętrznego i zarabianie z potencjalnego leasingu.

Ważne jest, aby standaryzować, dokumentować i zarządzać aktywami systemu sieciowego, aby mieć pewność, by początkowe i przyszłe wdrożenia sieci telekomunikacyjnych przebiegały szybko. Ponadto, wstępne planowanie i tworzenie ramowego planu kanałów kablowych pozwala zweryfikować, czy dany kanał jest instalowany w ważnym, stosownym miejscu. Zapewnia to długofalowe korzyści i maksymalizację korzyści z systemu sieci przewodowej. Niektóre kwestie do rozważenia w ramowym planie obejmują cel systemu kanałów, standardy i układ, jak również lokalizacje sklepień i otworów manipulacyjnych. Brak ramowego planu prowadzi do umieszczenia kanałów w niewłaściwych miejscach bez wartości dodanej, co zasadniczo oznacza koszty i stratę czasu.

Po opracowaniu planu ramowego, kolejną decyzję, którą należy podjąć, jest ustalenie, kto zbuduje podstawowy system sieciowy. Do rozważenia jest kilka opcji. Po pierwsze, mogą istnieć nadmiarowe łącza światłowodowe, które można dzierżawić, czyli, zasadniczo, je wypożyczyć. Inną możliwością jest zakupienie ich, jeśli system miałaby zbudować lokalna firma telekomunikacyjna. Wreszcie, budowanie sieci od podstaw i jej utrzymanie doprowadzi do powstania należącej do miasta sieci kanałów kablowych.

Podobnie jak w przypadku zarządzania i koordynacji, najlepsze praktyki istnieją także dla sieci kanałów kablowych.

Najlepsze praktyki w zakresie sieci kanałów kablowych:

Stwórz plan ramowy.
Opublikuj jasne i spójne wytyczne (z normami inżynierskimi).
Wybierz typ kanału, który pasuje do Twojej społeczności - planuj na przyszłość.
Nie lekceważ MicroTechnology
- MicroTrenching to nie NanoTrenching
  - NanoTrenching oznacza umieszczenie kanału kilka cali pod powierzchnią i stanowi niesprawdzoną technologię.
- Dokumentuj i weryfikuj swoje kanały.

Praktyki te zapewnią uzyskanie skutecznych, wartościowych sieci kanałów kablowych, które będą gotowe na to, co przyniesie przyszłość.

Przykłady stanów

Na chwilę obecną 11 stanów znajduje się na różnym etapie wdrażania oficjalnej polityki Dig Once. Inne stany nie mają formalnej polityki, lecz oczekują, że ich społeczności będą pracować zgodnie z zasadami Dig Once bez oficjalnej polityki. Wirginia Zachodnia, przepisy HB 4447, tworzące nowe kody §17 - 2 E- 1-E-9 uchwalone w 2018 roku, stwierdzają, że firmy telekomunikacyjne muszą współpracować z Wydziałem Autostrad przy instalowaniu infrastruktury. Ponadto, muszą one reklamować się przez dwa tygodnie w odpowiednich mediach, aby poinformować inne firmy telekomunikacyjne, że wspólne wykopy są wykonywane.[72]W 2018 r. stan Maine również przyjął politykę Dig Once w Rozdziale 344, ust. 1. 35-A MRSA §2503, podpunkt §2w którym stwierdzono, że każdy podmiot publiczny prowadzący działalność budowlaną musi zainstalować kanał szerokopasmowy i zezwolić na dzierżawę tego kanału przedsiębiorstwom telekomunikacyjnym. Dodatkowo, wszystkie firmy telekomunikacyjne na danym obszarze muszą zostać powiadomione, gdy jedna z nich zdecyduje się na położenie kanałów kablowych.[73]Illinois było jednym z pierwszych stanów, które wprowadziły politykę Dig Once (605 ILCS 5/9-131) ust. 9-131. ). Prawo to stanowi, że Departament Transportu i Departament Usług Centralnego Zarządzania muszą współpracować przy instalacji sieci światłowodowych w projektach finansowanych przez stan w nowych lokalizacjach.[74] Rada ds. wdrożeń technologii szerokopasmowych kontynuuje opracowywanie najlepszych praktyk Dig Once w celu realizacji polityki w poszczególnych hrabstwach i miastach. Pełny opis tych polityk znajduje się w Załączniku F, a inne przepisy stanowe przedstawione są w Załączniku G.

Przykłady miast

Hrabstwa i miasta mogą również korzystać z polityki Dig Once, niezależnie od tego, czy stan posiada formalną politykę, czy też nie. Obecnie istnieje 18 miast, które formalnie wprowadziły taką politykę, wiele z nich już kilka lat temu. Jedną z najwcześniej wprowadzonych polityk była ta w Bostonie. Już w 1988 r. pojawił się tam wymóg, aby budowanym pasom drogowym towarzyszyły kanały kablowe.[75] W 1994 r. nastąpiła ekspansja, która wymagała od firm telekomunikacyjnych wydzierżawienia istniejących kanałów, a następnie zainstalowania nowych.[76]W Rozporządzeniu nr 629 §1, uchwalonemu przez miasto Loma Linda w Kalifornii w 2004 roku, określono, że nowe budownictwo musi być połączone z istniejącymi sieciami światłowodowymi i posiadać okablowanie z możliwością podłączenia do sieci szerokopasmowej.[77]W roku 1999 miasto Brentwood w Kalifornii, uchwaliło Rozporządzenie nr 609, podobne do polityki wprowadzonej w Bostonie. Nowe prawo stanowiło, że w każdej nowej konstrukcji w publicznych pasach drogowych muszą zostać zainstalowane kanały kablowe - a konkretnie kanały podwójne.[78] Dodatkowo, deweloperzy są tam zobowiązani do zainstalowania systemu światłowodowego w jednym z kanałów i pozostawienia drugiego pustego.[79] Bardziej szczegółowy opis przykładów tych miast znajduje się w Załączniku F, a inne rozporządzenia dotyczące hrabstw i miast zostały przedstawione w Załączniku H.

Rozważania

Tworząc politykę Dig Once, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii. Niektóre z nich zostały przedstawione poniżej.[80]

Kwestie do rozważenia przy realizacji polityki dig once:

Dostęp do kanałów
Instalacja
Zarządzanie
Utrzymanie
Kwestie kosztów
Lokalizacja punktów dostępu wzdłuż kanału
Liczba i rozmiar kanałów
Bezpieczeństwo kanałów i punktów dostępu
Proces alokacji kanałów
Mapa kanałów
Zarządzanie dostępem do pasa drogowego
Przypisanie obowiązków związanych z utrzymaniem kanałów kablowych
Ustalenie stawek za dostęp do kanałów

Mimo, że lista kwestii do rozważenia jest bardzo obszerna, przestrzeganie tych zasad pozwoli na stworzenie najlepszej polityki Dig Once, która będzie wolna od problemów i będzie możliwa do należytej realizacji.

Korzyści

Wdrożenie polityki Dig Once ma wiele zalet. Największą z nich jest oszczędność kosztów. Digging Once może pomóc zaoszczędzić do 90 procent kosztów wdrożenia dzięki ograniczeniu wykopów i konieczności ich ponownego wykonywania.[81] Ponadto, dalsze korzyści także są odczuwalne, ponieważ więcej projektów jest realizowanych przy mniejszej liczbie wykopanych rowów.[82] Umieszczenie kanałów w przydatnych miejscach zapewni długoterminowe korzyści, a także zmaksymalizuje wartość zarówno kanału, jak i światłowodu.

Istnieje wiele sposobów na to, by polityka Dig Once wspierała lokalne społeczności. Na przykład, pomimo braku formalnej polityki Dig Once, miasto Lincoln w stanie Nebraska była w stanie wykorzystać tę koncepcję i z powodzeniem zbudować sieć światłowodową. Przed uzyskaniem rozbudowanej sieci, firmy opuszczały Lincoln lub nie przybywały tu z powodu braku możliwości korzystania z łączy szerokopasmowych. W 2011 r. podczas przebudowy w śródmieściu zdecydowano, że zostanie zainstalowane 5 mil kanałów kablowych, jako że wykopy zostały już wykonane.[83] W 2012 r. nowy kierownik zaczął podpisywać umowy z dostawcami Internetu, a w 2015 r. miasto Lincoln zawarło umowę z Allo Communications, która pozwoliła firmie Allo wynająć istniejącą przestrzeń i zbudować systemy sieci kablowych we wszystkich pozostałych częściach miasta.[84] Choć zainstalowanie kanałów w całym mieście zajęło kilka lat, w efekcie doprowadziło do zwiększenia liczby przedsiębiorstw i uszczęśliwiło mieszkańców, napędzając wzrost gospodarczy.

Przypadek Lincoln w stanie Nebraska był tylko jednym z wielu na to, że posiadanie solidnej sieci szerokopasmowej może przynieść miastu korzyści. Niemałe korzyści płynące z polityki Dig Once to [85]:

Zachęcanie do konkurencji w zakresie łączy szerokopasmowych poprzez promowanie wdrażania zaawansowanych sieci światłowodowych.
Obniżenie kosztów świadczenia usług szerokopasmowych poprzez wprowadzenie obowiązku instalowania przewodów w całym obszarze publicznych pasów drogowych.
Zwiększanie atrakcyjności społeczności dla dostawców usług szerokopasmowych pragnących wejść na nowe rynki lub rozszerzyć istniejącą działalność, co ostatecznie doprowadzi do zwiększenia wyboru i obniżenia cen dla konsumentów.
Zmniejszenie potrzeby i częstotliwości prac budowlanych wzdłuż publicznych pasów drogowych, gdzie mogą one być niedogodne i niebezpieczne.
Zachęcanie dostawców usług szerokopasmowych do układania światłowodów pod ziemią, zapewniając tym samym niezawodność tych sieci.
Ukrywanie nieestetycznych instalacji, upiększając w ten sposób społeczność.

Inne korzyści, które zostały przedstawione przez przedstawicieli Izby [86]obejmują zmniejszenie częstotliwości prac budowlanych wzdłuż głównych autostrad, obniżenie kosztów instalacji, przyspieszenie dostępu i niezawodności sieci szerokopasmowych, zapewnienie korzyści publicznych i ekonomicznych (jak przedstawiono powyżej) oraz skrócenie czasu wdrożenia światłowodów.

Wady

Ogólnie rzecz biorąc, realizacja polityki Dig Once wiąże się z większą liczbą korzyści niż wad. Nie oznacza to jednak, że nie zawiera żadnych wad. Największą jej wadą jest to, że jakiś pusty kanał pozostaje niewykorzystany. Tak było w 1998 roku, kiedy to Departament Handlu stanu Virginia zainstalował zapasowy kanał z zamiarem wydzierżawienia go lokalnym dostawcom telekomunikacyjnym. Klienci tych dostawców wymagali jednak, aby byli właścicielami tego kanału, a nie dzierżawili go.[87] Patowa sytuacja trwała do roku 2008, kiedy to Departament mógł wreszcie sprzedać niewykorzystywane przestrzenie. Podobny przypadek miał miejsce w Kalifornii, gdzie kanały zainstalowane w latach 90-tych XX wieku nadal pozostają nieużywane.[88] Dodatkowym problemem było posiadanie pewnych przewodów, które nie posiadały połączeń z inną infrastrukturą.[89] Ze względu na to oraz na fakt, że nie były zainstalowane aktywne włókna, okazało się, że Departament Transportu Kalifornii miał trudności z wykorzystywaniem kanału. Te odosobnione przypadki stają się jednak coraz mniejszym problemem, ponieważ zapotrzebowanie na szybkie łącza szerokopasmowe stale rośnie, a nowe technologie są ciągle wdrażane.

Inną obawą i wadą, które zostały wyrażone w polityce Dig Once jest to, że w okresie, gdz trzeba znaleźć kogoś do wynajęcia lub zakupu pustego kanału, jego długość życia skraca się, a wartość - spada.[90] Dodatkowym problemem jest możliwość poniesienia dodatkowych kosztów administracyjnych na utrzymanie kanału i dzierżawę infrastruktury przez stanowy Departament Transportu i inne organy samorządowe.[91] Może to polegać na zatrudnieniu dodatkowego personelu, który zajmie się inwentaryzacją i administrowaniem siecią.[92]

Waxman, Eshoo i Markey (2012) przedstawili inne potencjalne wady polityki Dig Once, w tym możliwość odwrócenia uwagi od finansowania projektów budowy autostrad.[93] Pomimo niskiego kosztu instalacji kanałów, dodatkowe prace inżynieryjne, jakich wymagałaby instalacja kanałów, mogą stanowić przeszkodę, a tym samym być kosztowne dla procesu budowy autostrad Istnieje również możliwość konfliktu z polityką stanową i lokalną, gdy leasing po stawce opartej na kosztach może spowodować utratę przychodów i możliwości handlowych, jak w przypadku stanów Massachusetts i Utah.[94]

Przyszła realizacja

Stany, hrabstwa i lub miasta, które są zainteresowane stworzeniem polityki Dig Once, powinny koordynować swoje działania ze swoimi Wydziałami Transportu. Ponadto, powinny koordynować swoje działania z innymi przedsiębiorstwami telekomunikacyjnymi, aby zademonstrować niemałe korzyści związane z tą polityką. The Fiber to the Home Council (Rada ds. FTTH) zaproponowała terminy, przedstawione w Załączniku 1, z wykorzystaniem których można stworzyć politykę Dig Once.

Wnioski

W niniejszej białej księdze ustalono, dlaczego polityka Dig Once jest korzystna i powinna zostać wdrożona. Analizując historię kładzenia przewodów, ustawodawstwo i obecną politykę, a także korzyści i niedogodności, niniejszy dokument stanowi należycie przygotowane źródło, do którego można się odwołać, gdy potrzebne są informacje na temat Digging Once. W miarę jak postęp technologiczny i szybkie łącza szerokopasmowe stają się coraz bardziej niezbędne dla społeczeństwa amerykańskiego, Digging Once zapewnia oszczędność kosztów i efektywny sposób nadążania za popytem, przy jednoczesnej gotowości na przyszłe wyzwania. Realizując politykę Dig Once, społeczności i stany są w stanie szybciej kłaść przewody do Internetu szerokopasmowego i rozwijać gospodarkę, zachęcając mieszkańców i przedsiębiorstwa do przeniesienia się na ich teren. Dzięki szeroko zakrojonym oszczędnościom, polityka Dig Once otwiera drzwi do finansowania robót publicznych na potrzeby realokacji środków na inne projekty. Politykę Dig Once powinny na poważnie rozważyć te społeczności i stany, które chcą mieć trwały wpływ na pojemność danych i przygotować się na zwiększone zapotrzebowanie w przyszłości.

[1]FHWA, Office of Transportation Policy Studies (Biuro Studiów nad Polityką Transportową).Założenia polityki: Minimalizacja wykopów poprzez współpracę. (październik 2013). Źródło: https://www.fhwa.dot.gov/policy/otps/policy_brief_dig_once.pdf
[2]Brodkin, J. „Dig Once” rule requiring fiber deployment is finally set to become US law. (7 marca 2018). Źródło: https://arstechnica.com/tech-policy/2018/03/dig-once-rule-requiring-fiber-deployment-is-finally-set-to-become-us-law/
[3]US DOT, FHWA, & Office of Policy and Governmental Affairs. Rozporządzenie wykonawcze: Accelerating Broadband Infrastructure Deployment. (grudzień 2012) Źródło: https://www.fhwa.dot.gov/policy/otps/workplan.pdf
[4]Coleman, A. Dig Once: Using Public Rights-of-Way to Bridge the Digital Divide (Wykorzystanie publicznych praw drogi do zniwelowania przepaści cyfrowej). (2017, lipiec). Źródło: https://www.csg.org/pubs/capitolideas/enews/cs41_1.aspx
[5]Fiber to the Home Council, DIG SMART: Best Practices for Cities and States Adopting Dig Once Policies. (2018). Źródło: https://www.ncbroadband.gov/wp-content/uploads/2018/01/FTTHCouncil-DigOnceDigSmart11.pdf
[6]
[7]Dura-Line. Dig Once, Dig Smart. (1 kwietnia 2018). Źródło: https://www.duraline.com/about-us/news/dig-once/
[8]FHWA, Założenia polityki, (2013).
[9]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[10]
[11]
[12]
[13]Dickinson, P., Hayward, P. & Hines, M. Breakthrough Research on DAS for TPI Monitoring [Webinarium]. (2 lutego 2020). Źródło: https://www.fiberopticsensing.org/p/cm/ld/fid=932&tid=393&sid=3074
[14]Dickinson, P., Hayward, P. & Hines, M., Breakthrough Research [Webinarium], (2020).
[15]Dura-Line. (2019). MicroTrenching. Knoxville, TN.
[16]
[17]Dura-Line, MicroTrenching. (2019).
[18]US DOT, Rozporządzenie wykonawcze, (2012).
[19]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[20]Czym jest DAS? (brak daty) Źródło: https://www.fotech.com/about/what-is-distributed-acoustic-sensing/
[21]
[22]
[23]Dickinson, P., Hayward, P. & Hines, M., Breakthrough Research [Webinarium], (2020).
[24]About the FCC.(brak daty) Źródło: https://www.fcc.gov/about/overview
[25]Waxman, H. A., Eshoo, A. G., Markey, E. J., & Matsui, D. O., Planning and Flexibility Are Key to Effectively Deploying Broadband Conduit through Federal Highway Projects. (27 czerwca 2012). Źródło: https://www.gao.gov/assets/600/591928.pdf
[26]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[27]
[28]About DOT. (29 stycznia 2020). Źródło: https://www.transportation.gov/about
[29]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[30]
[31]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[32]
[33]Federal Highway Administration.(brak daty) Źródło: https://highways.dot.gov
[34]Polityka: Federal Highway Administration. (grudzień 2012). Źródło: https://www.fhwa.dot.gov/policy/otps/workplan.cfm#dig
[35]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[36]US DOT, FHWA, & Office of Policy and Governmental Affairs, Rozporządzenie wykonawcze, (2012).
[37]FHWA, National Highway System. Czym jest Krajowy System Autostradowy? (marzec 2020). Źródło: https://www.fhwa.dot.gov/planning/national_highway_system/
[38]US DOT, FHWA, & Office of Policy and Governmental Affairs, Rozporządzenie wykonawcze, (2012).
[39]
[40]Dura-Line, Dig Once, Dig Smart, (2018).
[41]US DOT, FHWA, & Office of Policy and Governmental Affairs, Rozporządzenie wykonawcze, (2012).
[42]
[43]
[44]https://www.congress.gov/bill/111th-congress/house-bill/2428/text
[45]https://www.govtrack.us/congress/bills/112/hr1695/text
[46]https://www.congress.gov/bill/114th-congress/house-bill/3805?s=1&r=8
[47]https://www.congress.gov/115/bills/hr4800/BILLS-115hr4800ih.pdf
[48]https://www.congress.gov/bill/116th-congress/house-bill/2692/text
[49]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[50]
[51]Coleman, Dig Once, (2017).
[52]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[53]
[54]US DOT, FHWA, & Office of Policy and Governmental Affairs, Rozporządzenie wykonawcze, (2012).
[55]R.1625 - 115. Kongres (2017-2018): Consolidated Appropriations Act, 2018. (23 marca 2018). Źródło: https://www.congress.gov/bill/115th-congress/house-bill/1625
[56]Cooper, T. (7 sierpnia 2019). Dig Once: The Digital Divide Solution Congress Squandered And Policy That Could Save $126 Billion On Broadband Deployment. Źródło: https://broadbandnow.com/report/dig-once-digital-divide/
[57]Cooper, Dig Once, (2019).
[58]Fiber to the Home Council, Dig Smart, (2018).
[59]
[60]Fiber to the Home Council, Dig Smart, (2018).
[61]Dura-Line. Dig Once, Dig Smart. (2018).
[62]
[63]Fiber to the Home Council, Dig Smart, (2018).
[64]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[65]
[66]Fiber to the Home Council, Dig Smart, (2018).
[67]Fiber to the Home Council, Dig Smart, (2018).
[68]
[69]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[70]FHWA, Założenia polityki, (2013).
[71]Dura-Line, MicroTrenching. (2019).
[72]Cooper, Dig Once, (2019).
[73]
[74]
[75]Cooper, Dig Once, (2019).
[76]
[77]
[78]
[79]
[80]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[81]Cooper, Dig Once, (2019).
[82]Fiber to the Home Council, Dig Smart (2018).
[83]Zager, M. (2018, marzec). Lincoln Steps Into the Future. Źródło: https://www.bbcmag.com/community-broadband/lincoln-steps-into-the-future
[84]
[85]Fiber to the Home Council, Dig Smart (2018).
[86]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[87]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[88]
[89]
[90]Polityka: Federal Highway Administration. (grudzień 2012). Źródło: https://www.fhwa.dot.gov/policy/otps/workplan.cfm#dig
[91]
[92]Waxman, Eshoo, Markey & Matsui, Planning and Flexibility (Planowanie i Elastyczność), (2012).
[93]
[94]